 |
| ทริปปั่นจักรยานกับลูกไปวัดพระธาตุจอมกิตติ ต.แม่แฝก อ.สันทราย จ.เชียงใหม่ |
ลบแอพเฟซบุ๊คและทวิตเตอร์ออกจากมือถือครบเจ็ดวัน วันแรกๆรู้สึกกระวนกระวาย มาถึงวันนี้เฉยๆไปแล้ว ส่วนมากเรื่องในเฟซเป็นเรื่องของคนอื่นที่เราไม่จำเป็นต้องรู้ก็ได้ ส่วนในทวิตก็เป็นข้อมูลแบบ real-time ซึ่งเราไม่ต้องรีบรับรู้ขนาดนั้นก็ได้ ถ้ามันสำคัญมากจริงๆเดี๋ยวเราก็รู้เองแหละ
พอลบแอพแล้วมันก็มีอยากดูบ้าง ก็ต้องเข้าf^ผ่าน browser ซึ่งมันยุ่งยากเพราะต้องใส่รหัสทุกครั้ง ทำให้บ่อยๆเข้าเราจะถามตัวเองว่ากูจะยุ่งยากเข้ามาดูเพื่อ?? มันมีอะไรสำคัญกว่าเรื่องนี้มั้ย
สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากลบแอพออกจากมือถือ
- อ่านหนังสือจบอีกหนึ่งเล่มภายในห้าวัน (หนาด้วยนะ)
- มีเวลาใส่ใจสิ่งต่างๆรอบตัวมากขึ้น ไม่ต้องคอยพะวงกับ notification
- มีเวลาทำกับข้าวให้ลูกกินมากขึ้น (ปกติไม่ได้ทำเลย)
- แบ็ตมือถือหมดช้าลงมาก ระหว่างวันแทบไม่ต้องชาร์จเลย
- เปิดคอมเยอะขึ้น เพราะถ้าอยากดูจริงๆต้องเปิดคอม (อาทิตย์ก่อนเรื่องการเมืองแซ่บมาก เปิดคอมนั่งส่องทั้งวัน รู้หมดใครเป็นใคร555)
- ลูกน้องไม่เชื่อว่าเราลบจริงๆ ขอร้องให้เราโหลดกลับมาเหมือนเดิม ไม่รู้ทำไม
- เราบอกเราไม่ได้หายไปไหน แค่ไม่ได้เช็คบ่อยๆ และงานของออฟฟิศเราก็ไม่ได้สื่อสารกันด้วยเฟซบุ๊ค
- คนรอบตัวก็งงๆว่าลบจริงหรอ เราบอกจริง แต่แอพ messenger ยังเอาไว้ ส่งข้อความหาได้ตลอด
- เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาไม่ได้เปิดคอมเลย เปิดเช้านี้มี notification จากเฟซบุ๊คสิบกว่าอัน
- ไม่มีอันไหนสำคัญมากๆสักอัน มีแต่แบบที่รู้ก็ดี ไม่รู้ก็ได้
- ตอนนี้ฮิตอ่านหนังสือและก็ฟัง podcast ไปพร้อมๆกัน ยังงงๆแยกประสาทไม่ค่อยได้555
อาทิตย์ที่ผ่านมามีเรื่องราวเกิดขึ้นเยอะเลย ทั้งเพื่อนสมัยเรียนที่มาซื้อบ้านอยู่ใกล้กันก็ตายจากไปด้วยโรคมะเร็ง
คนเรามันจะมีอะไรแน่นอน บทจะไปก็ไปเลย ไม่ทันได้มีโอกาสร่ำลา
รู้สึกดีที่ตัวเองเลิกสูบบุหรี่ได้เป็นปีละ ชีวิตไม่แน่ไม่นอนอย่าไปซ้ำเติมมันเลย
ตอนนี้ปั่นจักรยานอาทิตย์ละครั้ง จะพยายามปั่นอาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง ท่องไว้ว่าทุกนาทีที่ปั่นคือทุกชั่วโมงที่ชีวิตยืดออกไป ถ้าไม่ตายด้วยเหตุอย่างอื่นไปก่อนนะ
พอเจออะไรสะเทือนใจเยอะๆก็คิดว่าอยากจดบันทึกความรู้สึก แบ่งปันประสบการณ์ฝากไว้บนโลกนี้
